Archief
Een middag in de week, tijdens de openstellingsmiddag, help ik hier ter plaatse in het archief van de Historische Vereniging. Als je van geschiedenis houdt is dit leuk werk, ik doe het met veel plezier.
Een van de vriendinnen van Joke was net voor de coronacrisis al bezig met het opschonen van het ‘thuis’ archief. Haar man is 2 jaar geleden overleden en de kinderen hebben geen interesse in het ‘oude spul’. Ze vroeg of wij daar wat aan hadden bij de vereniging. Ik heb haar aangegeven: breng alles maar, dan zoeken wij het wel uit. Zelf had ze een album gemaakt met wat zij nog wilde bewaren voor het ‘nageslacht’. Het materiaal zat in meerdere dozen en in een doos zaten oude rouw, trouw en geboortekaarten, de oudste van 1917. Je kon zo de hele stamboom uitleggen vanaf 1916 toen die familie op die boerderij kwam wonen. En nog veel meer gegevens zeer waardevol voor een plaatselijk archief.
Maar in een van de mappen trof ik een brief en twee briefkaarten aan die mij diep ontroerden. Zij waren geschreven door een Joodse inwoner van Bronkhorst die voor en in het begin oorlogstijd, vaak bij hun verbleef. Hij was opgepakt en gedeporteerd naar kamp Westerbork en had deze brief en kaarten stiekem verzonden, gaf hij aan, vanuit het kamp een maand voordat hij afgevoerd werd naar Sobibor alwaar hij overleden is. Hij had met zijn laatste schrijven door dat het niet meer lang zou duren alvorens hij afgevoerd zou gaan worden.
Hoe waardevol zijn familiearchieven en wat men soms bewaard heeft. In deze tijd van opschonen zou ik zeggen: gooi niet teveel weg en denk aan de archieven van de plaatselijke historische verenigingen. Zij kunnen je helpen met wat wel of niet weg kan. Zou toch jammer zijn dat deze historische zaken verdwenen zouden zijn.
4 april 2020, Wim Jansen
-------------------------------------------------------------
blog in de serie 'IJsselhoeven ten tijde van Corona'
zie www.ijsselhoeven.nl/journaal voor andere bijdragen
