De biografie van de tuin en landschap
De coronatijd leent zich wel voor wat denken en lummelen. Dingen van een andere kant bekijken en zien wat het oplevert.
Zo maakte ik een biografische tekening van de tuin. Wat heeft onze tuin in de 40 jaar dat we hier wonen zoal meegemaakt? Het is zeker niet allemaal feitelijkheid, kan ook gewoon herinnering zijn; onvolledig, volkomen subjectief maar niet minder waar, in ieder geval waar voor mezelf. Als ik kon zou ik er de kippen, bomen, spinselmotten in kunnen tekenen, want zo blijft het vrij steriel.
Toen we begonnen met stichting IJsselhoeven hielden we hoevegesprekken. Een van de opdrachten was om de geïnterviewden elk een tekening/kaartje van de boerderij en het erf te laten maken. Iedereen tekende haar of zijn eigen werkelijkheid. Meer of minder aandacht en detaillering van het huis of van de schuren en stallen, of van het erf en de tuin, etc. De schaal van alles was ook heel verschillend.
Misschien kunnen we er wat mee in deze tijd? Wat zijn de zaken die iedereen belangrijk vindt? Zou ten tijde van corona een tekening van je tuin er anders uitzien dan voor corona? Hoe komt stilte tot uitdrukking of eenzaamheid, zorg, ziekte. Misschien dragen die nieuwe inzichten bij aan het maken van nieuwe tuinen en op grotere schaal, landschappen. In plaats van steeds groter, eenvormiger, efficiënter, maken ruimte voor beleving, herinnering. Het landschap moet haar geheugen behouden.
Zullen we er een project van maken?
27 april 2020 - Gerard Hendrix (gerardhendrix [at] hx.nl)
-------------------------------------------------------------
blog in de serie 'IJsselhoeven ten tijde van Corona'
zie www.ijsselhoeven.nl/journaal voor andere bijdragen
