Stil ...
Het is stil deze corona tijd. Stil met bezoek, stil met telefoon en post. Stil en beklemmend. De stilte in de dorpen en steden is spookachtig. Ook de radio- en televisieprogrammering is aangepast.
Dezelfde stilte en beklemming doet me denken aan 19 jaar geleden. Dezelfde tijd van het jaar: de MKZ tijd. Met ook heel veel stilte, verdriet, spanning en pijn in mijn buik. Machteloos voelden we ons, maar ook vaak boos. Onze dochters die thuis moesten blijven, terwijl ze haast geen contact konden hebben met vrienden/vriendinnen. Digitaal en telefonisch waren de mogelijkheden toen nog niet zo groot. We zaten ook in een soort “lock down”; bang om anderen te besmetten of de besmetting mee te brengen naar je eigen bedrijf. Ook toen was je bang om iemand aan te raken. In die tijd voelden vooral de mensen met vee de stilte en nu voelen alle mensen het. Het ging toen om je met liefde gefokte dieren en nu raakt het mensen waarvan je houdt.
Uiteindelijk kwam de boodschap: jullie gezonde dieren worden geruimd. We moesten actievoeren om een normale vergoeding te kunnen krijgen voor onze dieren. De emotionele waarde was onbetaalbaar. Machteloos voelden we ons. Een hele rij vrachtwagens stond te wachten om onze dieren af te voeren. We hebben ze nagekeken tot we ze niet meer konden zien. Het werd echt doodstil op het bedrijf en de natuur huilde mee. Het was een laat en koud voorjaar.
We zijn er weer bovenop gekomen, maar het blijft een tijd die je nooit zult vergeten.
Nu is het ook stil. Stil in de tehuizen. Stil in het land. Stil in de wereld. Er is heel veel pijn en verdriet onder de mensen. We kunnen nu veel meer digitaal contact hebben, maar mensen willen mekaar vasthouden, vooral in moeilijke tijden.
Het is nu stralend weer. De zon schijnt en de natuur wordt steeds groener. Het hoort bij deze tijd van het jaar, de rood-wit-blauwe vlag gaat uit met op de achtergrond het frisse groen en de koeien die weer in de wei lopen. Het voelt dubbel allemaal: Koningsdag, Dodenherdenking, 75 jaar Bevrijding, MKZ tijd en de coronatijd.
We hopen met zijn allen dat deze stille, nare tijd gauw achter de rug is zodat iedereen bezig kan gaan met het verwerken van alle indrukken, inspanningen en verdriet. En we weer kunnen bouwen aan een nieuwe, gezonde toekomst waar echt menselijk contact weer de plek krijgt die we allemaal zo nodig hebben.
25 april 2020 - Joke Mölder-Dalhuisen
-------------------------------------------------------------
blog in de serie 'IJsselhoeven ten tijde van Corona'
zie www.ijsselhoeven.nl/journaal voor andere bijdragen
