Kikkers in de kelder
Aansluitend bij de verhalen over de kelders op IJsselhoeven wil ik ook even iets vertellen over wat er zoal in onze kelder te vinden is. Kelders zijn toch zo spannend. Naast voedsel en allerlei spul wat niet gebruikt wordt, huizen daar ook beesten. Spinnen, motten, kevers en in de winter heel wat kikkers, padden en salamanders.
Ieder voorjaar gaan we dan ook gewapend met een emmer de kelder in om daar de beestjes bij elkaar te zoeken om ze vervolgens in de gracht te zetten. Wanneer ze in het najaar een schuilplaats in de kelder zoeken komen ze namelijk binnen door de kelderramen. Maar aangezien deze ramen op ruim een meter hoogte zitten is de weg naar buiten een onoverbrugbare. Dus moeten we ze helpen. Traditie is geworden, dat de kleinkinderen daarbij helpen. Angst om een kikker of pad vast te pakken hebben ze dan ook niet. Alleen dit jaar kunnen ze niet komen helpen, ze zijn bang om opa en oma te besmetten met het coronavirus. Wat jammer toch.
Toen Kasper nog klein was, hij is nu al 13, hadden ze op een keer heel wat kikkers verzameld en die moeten dan "zachtjes" in het water gezet worden. Bleek er ook eentje te zijn, die de geest al gegeven had. Kasper bekijkt zich dat eens even en roept "Die doet het niet meer!" en gooit de kikker met een grote boog weg.
Dit jaar heb ik dus zelf de kikkers buiten moeten zetten, het waren er ook maar een paar deze keer.
7 april 2020, Willemien Hartmans-Gotink
-------------------------------------------------------------
blog in de serie 'IJsselhoeven ten tijde van Corona'
zie www.ijsselhoeven.nl/journaal voor andere bijdragen
